Opvoeding
Onverwachts zitten we hier aan de ontbijttafel. Een vrij luxe hotel, dichtbij het vliegveld van Medellin, Colombia. Vanwege visumproblemen moesten we Ecuador verlaten om op een toeristenvisum het land weer
Zoekend kijkt ze rond, speurend langs de ouders die in een wijde boog om het hek heen staan. Onze kleuter. Ze is net 4 jaar en gaat naar school. “De
Zoonlief kwam met de vraag. Mam, krijg ik zakgeld? Die en die (er volgde een paar namen) krijgen het ook. ‘Lieve help’, dacht ik, ‘nog niet over nagedacht’. ‘Zal ik
Soms zakt de moed je in de schoenen. Je kind zoekt wéér dezelfde grens op. De kleuter die elke keer zijn bed uit komt. Je kind pakt snoepjes zonder vragen.
“Maar mam! Ik wil wel korte mouwen aan!” Boos staat ze voor me. 3 jaar en bijna een meter lang. Haar rug is strak, net als haar lange benen. Haar
Moeder zijn is geen functie waar ik een drie- of vierjarige opleiding voor kan volgen. Moeder zijn vraagt levenslang bewust zijn van mijn eigen functioneren. Nadenken over wat gaat goed
Onze oudste wilde graag een keer met mama samen skeeleren. Dat kwam er op een vrijdagavond van. Al met al waren we misschien drie kwartier onderweg. Maar wat genoot ze!
“Mam, mam! We gaan op schoolreis! Het gaat door! Enneh.. we gaan naar een museum en naar een waterpark! Mag ik thuis op de computer kijken mam? En we gaan
Grote blauwe ogen vlak bij de mijne. Een hele serieuze blik. Onze peuter voelt heel voorzichtig met haar vingertje aan mijn wenkbrauwen en zegt, alsof ze een geheim gaat onthullen:
Hallo, ik ben Juul. Ik woon in ons huis samen met mijn papa, mama, broer en zus. Vandaag ben ik naar school geweest. Nu ben ik thuis en speel ik
Twee witte rozen staan te wachten op het bureau. De deur is gesloten met aan de buitenkant een briefje: ‘NIET STOREN (ook niet voor RT)’. Nieuwsgierige blikken en vragen negeer
Eigenlijk zou je alles wel willen verklaren wat het leven biedt. Maar helaas kunnen we niet alles begrijpen wat er gebeurt. Zou dat ook niet Gods bedoeling zijn? Toch proberen
