Een nieuwe dag
Heb je ook een lijstje met dingen waar je van geniet? Ik heb het niet opgeschreven, maar één van de dingen die ik er zeker op zou zetten is: wakker worden op nieuwjaarsdag. De stilte na de lawaaierige nacht en de zonnestralen die de eerste dag aankondigen van een nieuw jaar.
Zo’n eerste dag van een nieuw jaar geeft het gevoel van een nieuw begin. Alsof ik pasgeslepen potloden ruik. Alsof ik een spiksplinternieuw schrift krijg met allemaal onbeschreven bladzijden terwijl mijn voeten net niet bij de vloer kunnen omdat ik onwennig op een grote stoel zit in een nieuwe klas. Met daarbij de kriebel in mijn buik omdat hier ook van mij dingen verwacht worden. En zolang ik nog niet zeker weet wat dat is, of belangrijker, of ik dat wel kan… ben ik een beetje bang voor het onbekende.
Op de basisschool was dat na een paar schooldagen over. Een knipoog omdat ik die nodig had, of een mooie krul voor een foutloos rijtje sommen was genoeg om mijn hoofd omhoog te doen in afwachting van wat er komen zou.
Na een paar dagen, als de potloden weer als vanouds wat bottere punten kregen, mijn gum een eerste afgeplatte hoek had, dan kwam altijd dat moment van de eerste rode streep. Een eerste kreukel in een bladzijde wat niet de bedoeling was, maar wat het besef gaf dat het niet gelukt was om foutloos te blijven. En ach, ook dat kwam ik altijd weer binnen een dag te boven.
God gaat mee
Voor datzelfde imperfecte gevoel is nu weinig nodig. Gelukkig was daar de eerste kerkdienst van het nieuwe jaar. Daar klinkt het: “Wees niet bevreesd, want Ik ben met u.” Jesaja 43 ligt opengeslagen voor me. Ik mag me verwonderen over de woorden die de HEERE spreekt. Zo lang geleden, en vandaag op de eerste dag van dit nieuwe jaar.
“Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost. Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij. Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, door rivieren, zij zullen u niet overspoelen.” Jesaja 43 vers 1 en 2.
God overziet deze wereld, weet van de gevaren, onzekerheid en de angst die dat op kan leveren. En juist Hij weet hoe het zal gaan dit jaar. Welke uitdagingen er zullen zijn en hoe vaak ik mezelf moet wegcijferen. Hoe vaak ik worstel met het lawaai in mijn leven om de stilte te vinden en naar Hem te luisteren. Maar ook hoe dankbaar ik zal zijn om al het goede wat zomaar onverwacht in mijn handen zal vallen. Juist daarom zegt Hij dat ik niet overspoeld zal worden.
Precies de woorden die ik nodig heb, elke dag van dit jaar. Ook als er een kreukel in de bladzijde komt of ik schrik van dingen die van mij gevraagd worden. Ik recht mijn schouders. Mijn voeten kunnen nog niet helemaal bij de vloer, maar Hij is erbij. Met meer zegeningen dan mijn opgehouden handen kunnen dragen.
