“Mam! Wat eten we vandaag?” Twee ogen kijken naar mij. Verwachtingsvol. Je weet immers nooit… iets lekkers… of iets heeeel lekkers… “spinazie!” zeg ik op de meest vrolijke manier die ik in huis heb. Maar helaas, alleen het antwoord al valt niet in de smaak.

Even later stromen er tranen. “Maar wij eten altijd gezo-o-o-ond.” Klinkt het snikkend. Ik moet er een beetje om lachen. Het streelt mij wel dit antwoord. Want dit is toch een geweldig compliment? Ik weet met mijn gezonde verstand dat het niet waar is. Evenwichtig en van alles wat, dat is mijn sleutelwoord. En ja, soms hoort daar spinazie bij!

Menuplanning

Ik stel de vraag zelf natuurlijk ook. “Ja, wat moeten we vandaag toch weer eens eten?” Ik vind het geen leuke vraag omdat ik het koken, boodschappen regelen, tijd vinden om het een beetje ordelijk te doen, gewoon een beetje gedoe vind. Natuurlijk vind ik kokkerellen wel leuk en ik kan echt genieten van lekkers op mijn bord, maar elke dag die terugkerende vraag… je herkent het misschien wel.

Mijn menuplanning helpt mij om in één keer de hele week van recepten te voorzien. Bij mij gaat dat ongeveer zo: Op maandag eten we aardappels met groente, eens kijken wat de marktkoopman heeft. Op dinsdag ook, dan kan ik vlees voor twee dagen verzinnen. Dan is het op woensdag tijd voor macaroni! Nu al zin in. En dan donderdag, even kijken… aardappelbolletjes uit de frietpan met rauwkost, dat wordt een feestelijke dag: vrolijke gezichten aan tafel. En vrijdag een ovenschotel, lekker makkelijk.

Het helpt mij! Een boodschappenlijstje maken is ineens eenvoudiger dan je denkt en het geeft rust in mijn hoofd dat ik maar één keer per week hoef na te denken over die ene vraag.

Easy-wrappie

Soms voorzie ik een drukke middag in mijn agenda. En ongetwijfeld zit er bij jouw agenda ook wel eens zo’n dag tussen: zwemles of de fysio, tandartsafspraak of een verjaardag. Als ik die dag tegenkom in mijn planning zie ik mijn kook-rust verdampen en kies ik een easy-gerecht: korte bereidingstijd en een smakkend kroost is dan de oplossing. Aan onze tafel zijn dat wraps! Onze peuter noemt het verheerlijkend ‘pannenkoeken’ en dat woord alleen is al genoeg om je mondje voor open te doen.

Recept Easy-Wrappie (of kipwraps met honing-mosterdsaus)

1. Kipschnitzels bakken en daarna in reepjes snijden
2. Tomaten in dunne partjes snijden en de bieslook kleinsnijden
3. Mayonaise , mosterd, honing en de bieslook mengen (hoeveelheden naar smaak)
4. Wraps verwarmen
5. Sla, kip en tomaat over de wraps verdelen en besprenkelen met saus.

Vertrouwen

Ik sla Mattheus 6 open: “Daarom zeg ik u: Wees niet bezorgd over uw leven, over wat u eten en wat u drinken zult; ook niet over uw lichaam, namelijk waarmee u zich kleden zult. Is het leven niet meer dan het voedsel…”

Dat zou ik eens op een briefje moeten schrijven en het dan op de koelkastdeur plakken. Als een herinnering aan de zorg van de Heere. Ik lees: Bezorgd zijn is dus een gebrek aan vertrouwen op God. Die belooft dat Hij ruimhartig voor ‘al deze dingen’ zal zorgen (vers 33).

Oef. Ik bedenk dat het waar is. Wat wil ik graag zelf alle touwtjes in handen hebben. En ja, er moet natuurlijk ook gezorgd worden. Maar kan ik het ook met iets meer vertrouwen op God?

En lees je dat woordje “Daarom” twee keer? Daar is de sleutel te vinden. Het gaat over degene die het goede kiest, lees vers 19 tot 24 die ervoor geschreven staan. Over het verzamelen van schatten, over oprechte ogen en het liefhebben van maar één heer tegelijk. Als je zo leeft zoals God dat wil, dan hoef je ook geen bezorgdheid te kennen over de dagelijkse dingen.

Als vogels in de lucht

Lees eens verder in vers 26: “Kijk naar de vogels in de lucht: zij zaaien niet en maaien niet, en verzamelen niet in schuren; uw hemelse Vader voedt ze evenwel; gaat u zie niet ver te boven?”

Uit deze zorg van de Heere blijkt dat Hij, die zelfs voor de vogels en de lelies zorgt, veel meer zal zorgen voor de Zijnen.

Ik herinner mij de verwondering van onze kleuter. Hij zag een zwerm vogels vliegen. “Daar gaan ze weer!” riep hij. “O! Ze zitten nu in de boom! Hebben ze nu een goed plekje om te slapen mam?” Tevreden was hij. Ja, zo onbezorgd te kunnen zijn. Als een vogel die neerstrijkt in een boom om daar de nacht te blijven. Bij het ochtendgloren weer op te veren en weg te vliegen naar wat de dag brengt.

Dan word ik dankbaar. Dan vieren we elke dag, zo rond de klok van half zes, dankdag!

Herken je de menu-struggels? Deel hieronder jouw easy-recept uit je eigen receptenschrift, ik ben heel benieuwd!